Znaczenie diagnostyki czasowej i leczenia w przypadkach ataku serca

Każdego roku w Wielkiej Brytanii ma miejsce ponad 200 000 wizyt szpitalnych z powodu zawałów serca. To oznacza, że taka wizyta odbywa się średnio co trzy minuty. W latach 60. XX wieku nastąpił znaczny wzrost wskaźników przeżycia- siedmiu na dziesięciu pacjentów przeżywa obecnie atak serca. Jest tak głównie z powodu poprawy jakości leczenia. Pomimo tego, Wielka Brytania wciąż ma niższe wskaźniki przeżycia, niż inne zaawansowane gospodarczo kraje. Niedawno opublikowane badanie w brytyjskim czasopiśmie medycznym “The Lancet” wskazało, że śmiertelność pacjentów w Wielkiej Brytanii po zawale serca jest o 30 procent wyższa niż w przypadku pacjentów ze Szwecji (która jest światowym liderem w dziedzinie opieki kardiologicznej).

Zawał serca

Zawał serca ma miejsce, gdy jedna z tętnic wieńcowych, która dostarcza krew do mięśnia sercowego, umożliwiając mu funkcjonowanie, zostaje zablokowana. Zapobiega to dostarczaniu do niego tlenu, w wyniku czego mięsień zaczyna umierać. Istnieją dwa główne typy zawału serca, z których poważniejszy jest znany jako zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (lub STEMI), w którym przerwanie dopływu krwi do mięśnia sercowego jest spowodowane całkowitą blokadą tętnicy wieńcowej . Drugi znany jest jako zawał mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI), w którym dopływ krwi do mięśnia sercowego jest częściowo, a nie całkowicie zablokowany. Jednak bez pilnego leczenia NSTEMI może przejść w STEMI.

Najczęstsze objawy zawału serca to ból lub dyskomfort w klatce piersiowej pacjenta, który pojawia się nagle. Ten ból może rozprzestrzenić się na lewą lub prawą rękę, a także na szyję, szczękę, brzuch i plecy. Bardzo często pacjenci odczuwają mdłości, przepocenie i brak tchu.

Ponieważ objawy te są najczęściej odczuwane nagle, gdy pacjent jest w domu lub w środowisku pozaszpitalnym, ważne jest, aby jak najszybciej wezwać karetkę.

Wczesna diagnoza i leczenie jest kluczowe

Diagnoza

W przypadkach ostrego zawału mięśnia sercowego (AMI), wczesna diagnoza i pilne leczenie specjalistyczne, a następnie rehabilitacja kardiologiczna w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa nawrotu zawału serca lub śmierci, jest niezbędna. Ważne jest jak najszybsze przywrócenie przepływu krwi do uszkodzonego mięśnia sercowego, a przywrócenie go, w celu ograniczenia ilości nieodwracalnych uszkodzeń mięśnia sercowego, może uratować życie.

Najważniejszym testem diagnostycznym dla pacjentów z podejrzeniem zawału serca jest elektrokardiogram (EKG). Badanie EKG należy przeprowadzić w ciągu 10 minut od pierwszego kontaktu medycznego pacjenta, z załogą karetki lub w szpitalu, zgodnie z wytycznymi NICE. Test EKG mierzy aktywność elektryczną w sercu i pozwala lekarzom określić, jak dobrze ono funkcjonuje. EKG pomoże określić rodzaj zawału serca u pacjenta, a zatem i najbardziej odpowiednią ścieżkę leczenia.

Leczenie

Opcje leczenia zależą od tego, czy pacjent cierpiał na STEMI lub NSTEMI. STEMI jest najpoważniejszą postacią zawału serca, dlatego leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu. Jeśli objawy wystąpią w ciągu ostatnich 12 godzin, pacjent zwykle przechodzi pierwotną przezskórną interwencję wieńcową (znaną jako PCI).

Pacjenci, u których wystąpi STEMI, powinni zostać szybko przewiezieni karetką do ośrodka kardiologicznego, a następnie zabrani do laboratorium w celu wykonania pilnej PCI z założeniem stentu, w celu otwarcia zamkniętej tętnicy. Skutkuje to zapobieganiu dalszym uszkodzeniom serca, ale może pomóc jedynie w ciągu pierwszych 12 godzin po ataku serca (dla maksymalnej korzyści czas ten wynosi pierwsze 6 godzin).

U pacjentów z NSTEMI zazwyczaj zaleca się stosowanie leków rozrzedzających krew, w tym aspiryny. Nawet w tych przypadkach po wstępnym leczeniu powyższym lekiem można zalecić angioplastykę wieńcową lub pomostowanie tętnic wieńcowych.

Konsekwencje opóźnienia

Jak wspomniano powyżej, leczenie ataków serca w Wielkiej Brytanii i wynikające z tego wskaźniki przeżycia poprawiły się w ostatnich latach. Czasami jednak leczenie może być opóźnione, co ma często poważne konsekwencje dla stanu pacjenta.

Osbornes Law niedawno podjęło działania w dwóch przypadkach, w których wystąpiło opóźnienie w rozpoznaniu i leczeniu zawału serca.

Przypadek pierwszy

W pierwszym przypadku zostaliśmy poinstruowani przez wdowę po 55-letnim człowieku, który pewnego wieczoru po powrocie z pracy skarżył się na ból w klatce piersiowej. Nasza klientka zadzwoniła pod 111. Jej mąż skarżył się również na ból w prawym ramieniu. Operator 111 poinformował, że karetka zostanie wysłana na adres domowy. Gdy przyjechała, wykonano EKG, a wynik nie mieścił się w normach.

Pomimo tego, ratownik medyczny nie zalecił przeniesienia męża klientki do szpitala. Przekonał ją, że nie ma takiej potrzeby. Później tego wieczoru mąż dalej cierpiał na bóle w klatce piersiowej. Wczesnym rankiem następnego dnia klientka odkryła, że jej mąż nie reaguje i pomimo prób resuscytacji został on uznany za zmarłego. Osbornes uzyskał dowody od specjalisty kardiologa i specjalisty kardiologii interwencyjnej, który doszedł do wniosku, że nie przewiezienie męża naszej klientki do szpitala przez pogotowie ratunkowe było zaniedbaniem medycznym, a gdyby został przewieziony, byłby leczony za pomocą PCI, bez powikłań, i kontynuował leczenie terapeutyczne i prognostyczne.

Osbornes wysłał list z roszczeniem do służby pogotowia ratunkowego i uzyskał przyznanie się do odpowiedzialności. Po negocjacjach, ostatecznie uzgodniono z oskarżonym sześciocyfrowe odszkodowanie.

Przypadek drugi

W drugim przypadku był to 42-letni Polak, który został przywieziony przez pogotowie na oddział ratunkowy do lokalnego szpitala. Skarżył się on na duszność i ucisk w klatce piersiowej. Drugi z tych objawów uznano za nieistotny i postawiono diagnozę ataku astmy. Nasz klient skarżył się na pieczenie w gardle i wykonano u niego prześwietlenie klatki piersiowej, które wykazało podejrzenie infekcji. Przeprowadzono również EKG, a raport wskazywał na nieprawidłowości oraz możliwy zawał serca. Pomimo tego, wyniki EKG były przedstawione przez lekarzy jako normalne, a nasz klient został wypisany do domu.

Następnego dnia nasz klient ponownie znalazł się na oddziale ratunkowym w swoim lokalnym szpitalu. Tym razem jego zapisy EKG były zgodne z ostrym STEMI i został przeniesiony do najbliższego ośrodka kardiologicznego, gdzie poddano mu koronarografię, pierwotną PCI i stent w prawej tętnicy wieńcowej. Diagnoza (zawał serca) została postawiona z opóźnieniem.

Osbornes ponownie uzyskał raport od konsultanta kardiologa i specjalisty kardiologii interwencyjnej, który w opinii stwierdził, że po pierwszej wizycie naszego klienta w szpitalu należało rozważyć i zbadać przyczynę kardiologiczną jego objawów. Ekspert doszedł do wniosku, że nieuwzględnienie i nie przeprowadzenie testu troponiny stanowiło zaniedbanie medyczne, co znacznie zmieniło przebieg leczenia naszego klienta. Gdyby został on przyjęty do szpitala za pierwszym razem, zostałoby włączone odpowiednie leczenie ostrego zespołu wieńcowego (poprzez aspirynę i klopidogrel, środki przeciwpłytkowe, jak i leki rozrzedzające krew). Chociaż ekspert doszedł do wniosku, że nasz klient potrzebowałby interwencji wieńcowej ze stentowaniem w każdym z tych scenariuszy, powiedział, że najprawdopodobniej nasz klient doznałby mniejszego uszkodzenia mięśnia sercowego.

List z roszczeniem został wysłany do szpitala i uzyskano potwierdzenie dotyczące zaniedbania medycznego. Jednak szpital zakwestionował skutek i powiedział, że nasz klient prawdopodobnie doznałby uszkodzenia mięśnia sercowego w każdym przypadku. Ostatecznie, po negocjacjach ze szpitalem, uzyskano pięciocyfrową sumę odszkodowania.

Aktualnie pracujemy dla kilku innych klientów w związku z podobnymi przypadkami, jak również w przypadku śmiertelnego wyniku, pozostawiając małżonka i dwoje małych dzieci. Zmarły mógł i powinien był być leczony w odpowiednim czasie, gdy po raz pierwszy został przywieziony na oddział ratunkowy z problemami z sercem. Jeśli tak by się stało, wciąż mógłby żyć.

W Osbornes Law dbamy o to, jak jesteś traktowany zarówno przez lekarzy w przychodni lekarza rodzinnego, w szpitalu, a także pod opieką prywatnych przedstawicieli usług zdrowotnych. Jeśli uważasz, że opieka, którą otrzymałeś Ty, lub bliska Ci osoba, jest poniżej oczekiwanego standardu, skontaktuj się z Stephanie Prior pod numerem 020 7681 8671. Możesz również wysłać nam wiuadomość prywatną na polish@osborneslaw.com